Arbeidsongeschiktheid en verzuim: ze blijven ons challengen. Niet alleen brengt het zowel directe als indirecte kosten met zich mee, langdurige afwezigheid kan ook zorgen voor meer moeilijkheden bij het re-integreren op de werkvloer.
In maart 2024 publiceerde de Hoge Raad van Werkgelegenheid haar verslag over arbeidsongeschiktheid, verzuim en re-integratie van werknemers op de werkvloer, waaruit bleek dat er zeker nog ruimte is voor verbetering.
De regering heeft de afgelopen jaren verschillende initiatieven genomen om hier aan te sleutelen en heeft trouwens ook al aangegeven dat dit thema ook de komende jaren een prioriteit zal blijven.
Wanneer een werknemer arbeidsongeschikt wordt en voldoet aan de wettelijke voorwaarden, heeft hij gedurende 30 kalenderdagen recht op gewaarborgd loon. Na deze periode kan de werknemer terugvallen op een uitkering van de mutualiteit.
Het is echter belangrijk op te merken dat hoe langer een werknemer afwezig blijft, hoe moeilijker het wordt om weer aan het werk te gaan. Daarom heeft de regering maatregelen genomen om extra in te zetten op het sneller re-integreren van zieke werknemers.
Een van deze maatregelen is het formeel reïntegratietraject dat werd herzien in 2022.
In grote lijnen houdt het traject in dat de arbeidsarts beoordeelt of werkhervatting mogelijk is op termijn en of er mogelijkheden zijn voor aangepast werk of ander werk.
Als werkhervatting mogelijk is, moet er een re-integratieplan worden opgesteld.
Wanneer een werknemer definitief arbeidsongeschikt wordt bevonden, kan de procedure Medische overmacht worden opgestart. Sinds 1 april 2024 ben je als werkgever niet langer verplicht om, wanneer er op basis van deze procedure een einde wordt gesteld aan de arbeidsovereenkomst, outplacement aan te bieden. Werkgevers zullen aan het Riziv de nodige gegevens moeten overmaken en een bedrag van € 1.800,00 moeten betalen waarmee de betrokken werknemer meer aangepaste begeleiding kan volgen.
Arbeidsongeschiktheid en verzuim zijn niet alleen een zaak van het individu. Werkgevers zijn eveneens verplicht een collectief re-integratiebeleid te implementeren en jaarlijks verslag uit te brengen over hun inspanningen.
Naast het formeel reïntegratietraject is er ook de mogelijkheid van progressieve werkhervatting. Een veel minder zware procedure dan het RIT. Dit traject biedt werknemers de kans om gedeeltelijk weer aan het werk te gaan, met aanpassingen aan de werkpost of arbeidsregime indien nodig en tegelijkertijd nog gedeeltelijk arbeidsongeschikt te zijn mits akkoord van de adviserend arts van het ziekenfonds.
Werkgevers worden zowel positief als negatief gestimuleerd om werk te maken van hun reïntegratiebeleid. Concreet gaat het hier om een mogelijke extra responsabiliseringsbijdrage die kan opgelegd worden en de werkhervattingspremie.
De Terug naar het Werk trajecten en de Terug-naar-werk coördinatoren zijn nog andere initiatieven die de regering heeft genomen, om mensen te ondersteunen bij het vinden van werk, zelfs als ze geen arbeidsovereenkomst hebben.
Zeker! Denk maar aan de afschaffing van de verplichting van het overmaken van een medisch attest voor 1 dag ziekte in ondernemingen met minstens 50 werknemers en daarnaast de wijzigingen op het vlak van samenloop van ziekte en vakantie en de mogelijkheid om niet-opgenomen vakantiedagen in bepaalde overmachtsituaties zoals ziekte over te dragen naar de 2 volgende jaren.
Delen op
